‘Dat is toch niet echt nodig, we werken hier immers al zo veel jaar op deze manier en het gaat altijd goed’: die reactie kreeg een relatie van ons vorig jaar van enkele teamleden in de praktijk die hij een jaar daarvoor had overgenomen. Zijn plannen met de praktijk hadden goed uitgepakt: de praktijk was verhuisd naar een groter pand met meerdere behandelkamers, het team was uitgebreid met mondhygiënisten, preventie-assistenten plus baliemedewerker en er waren plannen om regelmatig een differentiatie in te vliegen, om zo meer gespecialiseerde zorg te kunnen bieden. Bij zo’n vernieuwd elan hoorde een doordacht nascholingsbeleid en dus stelde de - eveneens nieuwe - praktijkmanager voor om samen te kiezen uit een assortiment vakinhoudelijke trainingen. Daar werd dus uiteenlopend over gedacht.

De opmerking van de betreffende assistenten stemde tot nadenken. Niet eens zozeer over de competenties van de teamleden als wel over de onderstroom van het commentaar. Blijkbaar hadden de grote en snelle wisselingen in het team nog geen verbinding gebracht tussen de oude, ‘harde’ kern van de overgenomen praktijk en de nieuwe collega’s. En hoewel het nieuwe management absoluut van goede wil was, moest dit blijkbaar in sommige opzichten nog het vertrouwen van het nieuwe team zien te winnen. Het voorstel voor een feedbacktraining, aangevuld met een ontspannen sociale component, vormde daartoe een eerste stap en werd voorzichtig instemmend ontvangen.

Tijdens de training werden – onder deskundige begeleiding - interessante vragen gesteld en opgepakt. Hoe functioneerde de praktijk vóór de overname, op welke manier leverden de teamleden een balans tussen productiviteit en prettig samenwerken? Wat brachten deze teamleden in de nieuwe situatie mee aan wijsheid, zowel zakelijk alsook privé? En, misschien wel net zo belangrijk, wat raakten ze bij de overname kwijt van wat er toen was?

Vervolgens kwamen de nieuwe teamleden aan bod, die immers eveneens een dosis ervaring, kennis en levenswijsheden hadden meegebracht. De communicatie in de totale groep werd onder de loupe gelegd, ook non-verbaal, de onderstroom kwam bovendrijven. En wat bleek: de overeenkomsten tussen de teams waren groter dan de verschillen.

Het werd een pittige training, maar er ontstond een nieuwe, gedeelde, basis voor saamhorigheid en wederzijds vertrouwen. Waarbij alle teamleden oprecht de intentie uitspraken om optimaler samen te werken aan de bedrijfsdoelstellingen van de nieuwe praktijk. Sterke teams zijn niet vanzelfsprekend, die bouw je samen. De tijd zal leren hoe dat in deze praktijk gaat lukken, maar het begin is er. Het nascholingsschema voor het komende half jaar is inmiddels ingevuld. Door alle teamleden.